Merry Christmas! XO

Hoi!

Wes heeft mij 2 dagen geholpen met Jayden, super leuk! Erg grappig om even dat ‘gezin-gevoelletje’ te ervaren. Wel is (nog) duidelijk(er) dat we daar nog even mee moeten wachten. Niet dat het super slecht ging hoor! Meer dat we nog even van onze ‘jeugd tijd’ moeten gaan genieten. Nu ik samen met Wes hier zo loop, worden we naar mijn idee nog meer bekeken en je hoort ze denken: ‘Teen mom and dad’, wij weten gelukkig beter….. haha. Opeens hoeven we geen ID meer te laten zien, als we alcohol willen halen, best handig!

Ondertussen hebben we wat plannen gemaakt van wat we zelf nog willen zien en gaan doen. Heel veel zin in! Het is zo fijn dat hij hier kan zijn. Al helemaal straks met de feestdagen, heerlijk.

Ik heb weer de slappe lach met Jayden zoals ik ook regelmatig aan het begin had. Wat dus betekent dat hij nu echt duidelijk door heeft waar mijn grens was en is. Het blijft een heerlijk ventje! Besef me steeds vaker hoeveel geluk ik met hem en mijn gezin heb!

De Blue Mountains + Wes en de Blue Moutains + Iris (tijdje terug) zijn niet zulke goede matches…. Wes is vandaag in zijn eentje, terwijl ik aan het werk was, naar de Blue Mountains geweest. Misschien weet je het nog? Een paar verslagen terug….. Ik had slecht weer. Het was heel erg bewolkt en ik heb helaas weinig kunnen zien. Bij Wes leek het ook tegen te vallen... heel veel regen, onweer, zelfs even hagel. Het stond zelfs op www.nu.nl waarbij ze spraken over een tornado. Ik denk even hardop: ik snap dat organisaties niet altijd op het weer in kunnen spelen, maar je zou bijna denken dat dit weer gevaarlijk is in de Blue Mountains…. Toch laten ze het gewoon doorgaan en toch betaal je met zulk weer (dus geen uitzicht etc.) 99$ hiervoor. Gelukkig heeft Wes heel veel geluk gehad en heeft hij alles kunnen zien, ondanks het slechte weer. Nog iets leuks trouwens… Ik ben hier met een organisatie gekomen, dus kan ook wat korting krijgen op uitjes, zo ook voor de Blue Mountains. Vandaar dat we Wes zijn Blue Mountains-trip hier ook telefonisch geboekt hebben. Op een geven moment moest ik zijn naam spellen en ik denk serieus dat ik dit sowieso al zo’n 3 keer overnieuw moest doen ÉN NEE, het lag niet aan mijn uitspraak (Wes is getuige!). Nu stond Wes dus deze ochtend op het busje voor de trip te wachten. Ik had hem al uitgelegd dat je naam wordt opgeroepen, dus dat het wel duidelijk moest zijn welk busje de juiste was. Nu riep de man dus: Waflay Raetuie (moet dus Wesley Regtuit zijn, achternaam kan ik ergens begrijpenm maar Wesley lijkt me aardig makkelijk). Ik heb echt keihard gelachen toen hij me dit verhaal vertelde toen hij thuis kwam (much love, Wes).

Donderdag, nadat ik Jayden vroeg in de ochtend had geholpen, zijn Wesley en ik naar Chatswood geweest, dit is een plek met veel winkels. Was heel gezellig! Eind van de middag zijn we naar het doggy park geweest met natuurlijk Bella, de hond. Heerlijk een zon die warm was, maar al langzaam onder ging. Bella heeft lekker kunnen zwemmen. Uiteindelijk deden we een poging om de weg terug te vinden, je voelt ‘m al aankomen…… Ik moet jullie trouwens eerst nog even helpen herinneren aan mijn ergernis aan de vliegen hier. Als het super heet is, zie je heel veel vliegjes. Deze vliegjes gaan echt overal zitten... Op elk lichaamsdeel dat je maar kunt bedenken. Goed, terug naar het doggy park verhaal. Zoals als jullie het hoogstwaarschijnlijk al aanvoelde; we waren een beetje verdwaald, maar dachten een soort weggetje terug te zien richting een weg dat ons bekend voorkwam. We kwamen midden in de bush bush terecht en Wesley raakte steeds ietsjes meer geïrriteerd. Natuurlijk overal vliegjes die van je ene oor vliegt en naar je andere oor… Wes raakte langzaam maar zeker steeds (nog) meer geïrriteerder en ik kreeg juist de slappe lach, door zijn reactie. Ondertussen liep Bella rustig 328903282930 keer op zijn slipper, waardoor hij bijna viel. Takken overal en dan ook nog een vriendin die je uitlacht én die niet doorliep (volgens hem dan?). Het verhaal wordt nog grappiger, want we kwamen terecht bij het water, waar Bella daarvoor nog had gezwommen. Dan toch maar weer terug via het water, alleen liep dit weer dood, dus…….. we moesten weer helemaal terug door de bush bush. Ik heb me helemaal rot gelachen en terwijl ik dit typ heeft Wes me al 3 keer aangekeken waarom ik aan het lachen ben, laat ik het maar niet uitleggen………………. Verder gaat het nog steeds heel goed met ons hoor…. Helemaal verliefd (oprecht!).

Vrijdag hebben Wes en ik heerlijk rustig aan gedaan en zijn we daarna naar Dee Why Beach geweest (het strand aan mijn straat, zal jullie er aan blijven herinneren… Doe ik met alle liefde). ’S Avonds hebben we wat drankjes gedaan in Manly, gezellie! Heerlijk zomer vakantie gevoel!

Zaterdag begonnen we met een kerstmarkt. Het leek van te voren een grote kerstmarkt te zijn (gevonden op Facebook), want zo schreven ze het natuurlijk. Maar er leek ook veel animo voor te zijn (echt 1000 man). Uit eindelijk toen we waren was het net iets kleiner dan we dachten en waren niet heeeeeeeeel veel mensen. Toch was het wel even lekker om rond te slenteren, ondanks de 35 graden (feels like our 45). Vervolgens hebben we de bus terug gepakt en gingen we richting de stad. Hier heb ik wat jurkjes kunnen scoren en Wes ook nog wat dingen. Lange en vermoeide dag, dus we dachten even snel een pizza’tje te scoren en ergens op een bankje op te eten (zo romantisch…. We know). Uit eindelijk bleek de pizzeria een restaurant te zijn en zijn we lekker uit eten geweest. ’S Avonds nog even kunnen skypen met gezin Brusse. Erg gelachen om de doggy park en Waflay actie (lees: tranen van het lachen). Vervolgens nog de film The Mazerunner 2 gekeken met Julie en Dean, sinds wanneer kijk ik zulke enge films? Ach daar ben ik ook in veranderd, trots?

Zondag stond er een kerst lunch op het programma met familie van de Feltons. Heerlijk (te veel) gegeten en het was super gezellig. Wesley en ik hadden nog muffins gemaakt en die waren gelukkig goed gelukt. We zijn beide enorm verwend met heel veel cadeautjes. Het is zo raar om Kerst te vieren in 35 graden. Misschien hierdoor ook welk makkelijker zodat ik niet mijn eigen familie te veel mis met Kerst. Papa & mama, super bedankt voor alle cadeautjes (die Wes heeft mee moeten slepen in zijn koffer…. Hahaha), ook namens de Feltons!

In elk geval alvast: Merry Christmas!

Kus,
Iris