Brisbane to Airlie Beach

Hoi!

Maandag (nog in Brisbane) hebben we ’s ochtends nog even gewifi’d, want ik moest nog wat foto’s plaatsen op dropbox voor papa (ja echt, we hebben een heel systeem, ik ben er maar druk mee). Hierna zijn we doorgereden richting Noosa. Dit hadden we besloten, omdat het richting het Noorden was, we hier opgepikt konden worden voor onze trip van morgen en omdat het plaatsje sowieso op de planning stond. Het centrum was op het eerste gezicht al heel gezellig, dus we gingen weer op zoek naar de parkeerplek. Dit blijft wel een dingetje met zo’n campervan, maar uiteindelijk een (gratis!) parkeerplek kunnen vinden. Het was deze dag Labour Day, dus veel ging helaas alweer om 16:00 uur dicht. Eigenlijk was dit niet zo erg, want dan konden we erna nog even op het strand liggen. Eenmaal bij het strand aangekomen, leek het zonnetje al aardig onder te gaan, dus besloten we een drankje te doen bij het strandtentje dat in de buurt zat. Natuurlijk een heerlijk koud biertje (ik typte serieus ‘beertje’, beer, Engels…. Gedachtes, wow) en een kleine bite voor erbij. We hadden ’s ochtends al onze camping geboekt voor 2 nachten en als we er voor 18:30 uur waren, kon ze ons verzekeren van een plekje. We hadden dus geen haast. Vanaf het centrum was het nog zo’n 15 minuten rijden, dus het was prima te doen. Al gauw bleken er errug veel muggen te zitten. Ik zeur er niet snel over, want ik heb al een hele zomer achter de rug hier, maar ik werd echt gek van de muggen. Muggenspray (lees: vieze, stink, plak spray) hielp ook mooi niet. In nog geen 10 minuten had ik er zeker 25 (ja ik heb ze echt geteld). Naast ons kwamen Fransen aan (stel rond de 30 jaar) met dezelfde Apollo camper. Ze kwamen even vragen hoe alles een beetje werkte, want ze kwamen er niet helemaal uit. Hey, zo helpen we nog eens iemand, terwijl we op de eerste avond nog meer aan het klooien waren dan zij deden, maar dat terzijde. Ik vond ze overigens erg goed Engels spreken voor Fransen, mijn complimenten. Nog geen halfuur laten zaten ze bij ons en genoten we van wat (twee flessen…) wijn en een stokbroodje. Voor we het wisten was het ineens 22:00 uur en besloten we maar snel ons bedje in te duiken, want ons wekkertje zou weer eens erg vroeg gaan.

(dinsdag) Het wekkertje ging om 5 uur, vanwege een tour naar Fraser Island. Fraser Island is het grootste zandeiland van de wereld. Het had de hele nacht super hard geregend, zo hard dat ik er van wakker lag, dus ik vreesde het ergste voor het weer voor de volgende dag. Gelukkig leek het open te trekken, maar dit was zo vroeg in de ochtend nog lastig oordelen. Toch maar gewoon de bikini en veel lagen kleding meegenomen. We werden opgehaald en teruggebracht bij onze accommodatie, dus dat was mooi geregeld. Er kwam een mega truck aan, waarvan ik eerst dacht dat het gewoon een levering zou zijn voor de camping. Al snel volgde een tekst met ‘Fraser Island’, dus dat moest voor ons zijn. Het erin klimmen was dan ook even een dingetje, maar dit maakte het wel leuk eigenlijk. Het was vanaf onze accommodatie nog een uurtje rijden ongeveer waarbij we ook nog kangaroes zagen rondspringen. Eerst een stop om de banden wat zachter te maken, zodat het rijden op het eiland soepeler ging. Vervolgens natuurlijk met de pont richting het eiland. Onderweg zelfs dolfijnen gezien. Op het zand was het heel gaaf om zo rond te rijden met zo’n grote truck. Het eiland is echt prachtig! Er was 15% kans om dingo’s tegen te komen én wij kwamen er één tegen, hoe leuk! Ik vind ze er zelf echt als een hond uitzien, maar je moet het beest dus verder gewoon laten, want ze zijn best gevaarlijk. Later hebben we een groot stuk door het ‘regenwoud’ gereden. Dit was ontzettend hobbelig, dus na een tijdje daar rond rijden, was de break die we kregen, errug fijn. Onze break was bij Lake Mackenzie en hier konden we een uurtje zwemmen. Het water was heel helder, dus ook dat was ontzettend mooi om te zien. Hierna volgde onze lunch bestaande uit ‘zelfgemaakte wraps’. Heel veel ingrediënten en je kon dus zelf kiezen wat je erop nam. Ik zeg, lekkah! Toch weer een stukje door het bos moeten rijden om een kleine wandeling van twee kilometer te doen door het regenwoud. Mooi om te zien en gelukkig was het niet een té hete dag. Het was trouwens verder helemaal open getrokken en we hebben geen regen gehad, thank God! Na de wandeling moesten we weer in de truck om terug te gaan richting Sunshine Coast (waar onze camping zit voor nog een nachtje). Huh… we zouden toch nog langs het Maheno schipwrak gaan? Van te voren had ik nog extra gevraagd of we hier langs zouden komen. Het is maar een wrak, maar wel het bekende wrak op Fraser Island. Bleek dat deze trip hier helemaal niet langs zou gaan. Hier baalden mama en ik dus wel een beetje van, want dit hadden we ook graag vastgelegd. ’s Ochtends om 06:30 uur vetrokken en rond 17:30 uur waren we weer thuis. Het was een lange, maar mooie dag!

De volgende dag zijn we doorgereden naar Hervey Bay. Rond 12 uur kwamen we aan op de door ons uitgezochte camping. Eerst sloten we even ons campervan aan op elektriciteit. Op dat moment was er erg veel zon, dus we besloten naar het strand te gaan dat op loopafstand te bereiken was. Eenmaal bij het strand aangekomen, bleken hier toch nog wel aardig wat wolkjes te zijn. Na 1,5 uur in de schaduw te hebben gelegen, besloten we toch maar weer terug te gaan om bij de receptie eens te vragen wat er nog meer te doen is. Natuurlijk eerst weer even alle spullen terugbrengen en even wat eten. De receptionist gaf de tip om langs wat winkeltjes te rijden die langs het strand lagen. Naar mijn idee waren er niet echt ‘winkeltjes’ te zien toen we bij het strand waren, maar wie weet hadden we ze over het hoofd gezien. Een stukje verderop zat er ook een winkelcentrum, dus we besloten eerst hier maar naar toe te raden (jep, alles weer afbouwen…). Hier hebben we tot een uurtje of 16:30 uur rondgelopen. Toch nog even langs de winkels langs het strand. Nou, er waren inderdaad wat winkels, maar dit waren meer een soort mini supermarktjes etc. Niet wat wij zochten, dus ik ben blij dat we in eerste instantie voor het winkelcentrum hadden gekozen. Tegen de tijd dat we terug waren, besloten we nog even van ons verwarmde bubbelbadje te genieten. Niet verkeerd hoor, die campings hier! Vervolgens even snel een douche en heb ik pasta gekookt. Lekker en super makkelijk te maken, want het koken valt in het campervannetje niet mee. Natuurlijk weinig ruimte, maar het gasfornuis werkt eigenlijk ook niet echt mee. Je moet hem heel lang vast houden en dan ergens een keer loslaten, anders gaat hij steeds uit. We hebben de logica nog niet gevonden. Oh en we hebben nog een rookalarm dat mega snel afgaat, maar we toch iedere keer vergeten, dus we blijven schrikken (en de rest van de camping ook…) Verder een relax dagje gehad dus. Mag ook wel een keer.

Donderdag zijn we doorgereden naar Agnes Water & Town Of 1770. Dit zijn 2 kleine dorpjes die vlak bij elkaar liggen. Hier stond de scooter roo tour op de planning. Dit zijn ‘motors’ en je ziet er ook echt als motormuizen (lees: zo’n foute leren jack en een helm met vlammen). We waren ’s ochtends rond 08:00 uur weggereden, zodat we eerst alle tijd hadden om vast een camping te vinden. Dit deden we omdat we pas rond 18:00 /19:00 uur terug zouden zijn van de tour en dan is het dus al pikkedonker. We kwamen in de dorpjes rond 11:00 uur aan en de tour zou starten om 14:00 uur. We hadden wat tijd over, dus we besloten even richting het strand te rijden. Hier konden we even lunchen en ook meteen een blik werpen op het strand. Hier aangekomen zag ik mensen iets zoeken, dus ik bood ze hulp aan en vroeg waar ze naar op zoek waren. 1 van de gasten reageerde: een slang! Oh… I thought a key or something…. Schijnbaar had hij de slang eerder gezien en wilde hij deze nog even aan de rest laten zien. De slang was erg lastig te vinden, want hij had dezelfde kleuren als het gras en blaadjes onder hem. Uiteindelijk bleek 1 van die gasten er echt 2 cm vanaf te staan, dus hij schrok zich rot. Natuurlijk kwamen er nog meer mensen kijken en 1 van hen vertelde dat de slang kon bijten, maar als hij je zou bijten, zou je er niet dood aan gaan. Stiekem bleef ik toch nog wat afstand houden. Behalve toen ik natuurlijk als toerist een foto moest schieten. Na het lunchen zijn we toch maar vast richting Scooter Roo Tour gereden. Ik ben blij dat we dit hadden gedaan, want we konden vast een rondje oefenen, voordat de hele groep eraan zou komen. Het oefenen was een rondje van zand en je reed via rechts, dus verkeerde richting voor hier. Hier zei mama wat van, maar die man keek haar maar vaag aan. Ach, als wij het maar snappen. Doordat het zo zanderig was, vond ik het eerst wel een beetje eng. Je slipte aan alle kanten… Verder zat er een handrem, maar die zat er geloof ik meer voor de sier. Je moest namelijk remmen met een pedaal bij je voet. Die handrem bleef ik maar verwarrend vinden, maar misschien komt dit ook omdat ik mijn scooter gewend ben. Na een aantal rondjes moesten we alweer stoppen. Ik heb het idee dat de rest veel langer heeft geoefend, maar misschien had hij door dat wij wel vrij ervaren waren. Er zijn een paar heel erg van de baan afgereden, een ander zette constant haar voeten op de grond en weer een ander is letterlijk gevallen. Zij mocht dus niet zelf rijden, maar kon eventueel wel achterop bij 1 van de instructeurs. Je werd dus wel echt even gecheckt! De tour zelf was ontzettend gaaf en veel makkelijker omdat je gewoon op de normale weg reed. Ik begon (toevallig) vooraan, maar vond dit eigenlijk wel lekker. Eenmaal halverwege werd de vrouw achter mama helemaal naar voren gestuurd, omdat ze niet echt veilig reed. Deze vrouw moest ik dus ook voor me laten. Erg jammer, want dit was iemand die voor alles remde. En elke keer van 3 meter afstand naar 1 meter afstand ging etc. Ik denk dat de instructeur wel (letterlijk) 15 keer heeft moeten seinen dat ze wat meer moest aansluiten. De bochtjes maakte ze eigenlijk niet en probeerde ze zoveel mogelijk rechtdoor te maken, wat dus niet werkte. Nou reed ik vast ook niet perfect hoor, maar het was behoorlijk irritant. Verder ontzettend van de tour genoten zeg! Wat een kick weer. De maximale snelheid was 80 kilometer per uur! Onderweg kwamen we nog kangoeroes in het wild tegen. Zo schattig. Zelfs moeders met een kleintje in hun buidel. Voor de kangoeroes hebben we ook echt nog een keer hard voor moeten stoppen, want ze staken zo ineens de weg over. Ik vond het daarom ook niet gek, dat we onderweg een dode kangoeroe tegenkwamen. We hebben ook nog een hele mooie sunset gehad!

Vrijdag hebben we een surfles genomen voor 17$, hoe goedkoop! Dit was nog in Agnes Water. Ik ben heel blij dat ik hiermee heb gewacht van te voren, want bij mij (Dee Why/Manly) waren de prijzen rond de 150-200$... De begeleiding was wel wat minder, want ze hebben gewoon een aantal instructeurs klaar staan en als er meer bezoekers zijn, dan is dat maar zo. Wij waren met een groep van 15 man ongeveer en hadden 2 instructeurs. Er waren deze dag niet hele hoge golven, maar eigenlijk vond ik dit wel prima zo voor de eerste keer. Je kon hierdoor goed het peddelen oefenen en je balans vinden op je bord zodra je op moet staan. Ik verwachtte dat het vrij moeilijk zou zijn, dus dat was al een goede start denk ik zo. Ik heb een aantal keer zeker een paar seconden kunnen staan, hoe gaaf! Ook mama heeft gesurft en kon het erg goed. Verder kon je nog foto’s laten maken voor (weer) belachelijk veel geld, dus wij hebben het gewoon zelf gedaan. Hierna zijn we doorgereden naar Rockhampton wat nog zo’n 3 uurtjes rijden was. We hadden van te voren hier niet echt activiteiten kunnen vinden, maar we besloten hier toch te stoppen, anders zouden we wel heel veel op een dag rijden. Terwijl we hier aankwamen had ik al een beetje ‘dorps-gevoel’ en dit kan natuurlijk heel gezellig zijn, maar dat had gevoel had ik er niet echt bij. We waren rond 17:00 uur aangekomen, dus besloten hier een hapje te eten in plaats zelf iets te koken in ons campervannetje. Rockhampton is de “beef capitol of queensland”, dus het moest biefstuk worden. Dit was dus nog lastig… nergens iets kunnen vinden wat er een beetje normaal uit zag. Je had overal een soort stam kroegjes waar zeg maar niet ons type mensen rond liepen. Uiteindelijk toch nog wel iets gevonden en we besloten maar gewoon buiten te zitten. Wel heerlijk gegeten, dus dat maakte een hoop goed!

Zaterdag was onze volgende stop Airlie Beach. Dit was wel 1 van onze langste routes, namelijk 500 km ongeveer. Gelukkig liepen we een dag voor op ons ‘schema’ en hebben we de route iets ingekort door een overnachting te maken in Mackay (dit was zo’n 370 km). We zijn hier rond 13:00 uur aangekomen en toen even ergens gaan lunchen. Vervolgens de nodige boodschappen gedaan en voor we het wisten was het alweer 16:00 uur. Het was vandaag prachtig weer, dus dat was wel even balen. Genoeg stranden op de kaart te zien, dus we besloten nog even de laatste zonnestralen mee te pakken. Eenmaal bij het strand aangekomen, was dit niet echt een ‘strand’. Alles was groen en vol met takken enzovoort. Wij durfden het niet aan om hier te gaan liggen vanwege de slangen in dit prachtige land. Gelukkig kwam er net iemand aanlopen met zijn hond (waar dit strand natuurlijk wél prachtig voor is) en we vroegen hem om een strand waar je ook kunt zwemmen. Niet dat wij wilden zwemmen, maar dan konden we liggen op het zand. Toen we daar kwamen was het inmiddels alweer bijna 16:30 uur, terwijl de zon de laatste tijd al rond 17:00 /17:30 uur onder is. We hebben er even gezeten, maar dan leg ik nog een keer de nadruk op even… haha! We hadden eerder deze dag al een camping gebeld, wat als tip in een gids stond. Ik vraag me ontzettend af waarom, want het is echt 3 keer niks (ja ook mama vindt dit, dus het is niet dat ik verwend ben). Maar goed, we hebben een veilige slaapplek, dat is het belangrijkste! Verder dacht ik dat muggen irritant waren…. Maar zandvliegjes zijn nog vervelender. Als het goed is hebben we de meeste muggen wel gehad nu! Inmiddels zie ik eruit alsof ik de waterpokken heb.

Zondag zijn we dus doorgereden naar Airlie Beach. Dit was nog maar 150 km, dus we waren er zo! Hier aangekomen hebben we ons ingecheckt voor de tour van de komende dagen (Whitsundays) en verder nog even in dit straatje rond gelopen, want hier waren veel leuke strandwinkeltjes. Vervolgens even lunchen natuurlijk, wat heel goedkoop was! 15$ voor een volle maaltijd met een biertje, dikke prima dus! Hierna nog een stallingsplaats geregeld voor onze campervan, want vanaf morgen slapen we twee nachten in een resort op het eiland. Het klinkt al beter dan onze campervan… haha! Verder lekker even echt kunnen zonnen (eindelijk, he mam!). De zee is te gevaarlijk door allerlei enge beesten, maar Airlie heeft een “lagoon” waar je wel kunt zwemmen en zonnen. Denk aan een zwembad, maar dan mooier. Het weer is tot nu toe zonnig en niet te heet, dus perfect voor het reizen! Maar mama wil natuurlijk ook een beetje bruin worden. We hebben hier de rest van de middag gelegen. Inmiddels zijn we aangekomen op de camping die al geboekt was.

Ondertussen krijg ik heel veel whatsappjes (bijna dagelijks) van Julie en Dean, zo lief! Ik mis ze ook ontzettend. Natuurlijk Jayden in het bijzonder. Hij vraagt ook al 2 weken dagelijks naar mij (zelfs midden in de nacht) en inmiddels hebben ze maar gewoon gezegd dat ik in een vliegtuig zit. Dit zeiden we altijd als Riley bij zijn echte moeder was, want ook dit begrijpt Jayden nog steeds niet, haha! Ik vind het echt leuk om te horen dat hij nog vaak aan me denkt.

Dit was alweer de week, wat vliegen de dagen voorbij zeg! Tot volgende week maar weer! Dan zal het mijn laatste verslag zijn vanuit Australië. Dat klinkt gek!

Kus,
Iris